چگونه باور کنیم

وقتی ، در پس هر حصار فرو ریخته 

رد سرخی شبیه خواب انار چکیده 

وقتی ، در نم و نای هر چاه 

طنین ضجه های تنهایی پیچیده 

وقتی ، از تمام فصل های خدا 

تنها فصل سکوت و تماشا ، روئیده 

وقتی از گم شدن دفتر عشق ،بی تابیم 

و از باریدن برف 

بر سر پناه بی طاق می نالیم 

وقتی پنجره در خواب انتظار میمیرد 

و دل از آواز چه باید کرد می گیرد 

چگونه باور کنیم 

بودن در نبودن را ؟ 

رخت مهتاب 

بر تن آینه را ؟ 

بیژن صف سری