وطن، وطن!
نظر فکن به من که من
به هرکجا،غریب وار،
که زیر آسمان دیگری غنوده ام
همیشه با تو بوده ام
اگر که حال پرسی ام
تو نیک می شناسیم
من از درون غصه ها و قصه ها برآمدم
چه غمگنانه سال ها
که بال ها
زدم به روی بحر بی کناره ات...
...وطن!وطن!
تو سبز جاودان بمان که من
پرنده ای مهاجرم که از فراز باغ با صفای تو
به دور دست مه گرفته پر گشوده ام
"سیاوش کسرایی"
قشنگ بود دستت درد نکنه